Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου συμμετείχαν στην πανελλαδική απεργία με παράσταση διαμαρτυρίας
Μεγάλη ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Διδυμοτείχου στην πανελλαδική απεργία που πραγματοποιήθηκε χθες, Τρίτη 14 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο που προβλέπει εργασία έως και 13 ώρες ημερησίως. Οι υπάλληλοι συγκεντρώθηκαν μπροστά στην κύρια πύλη του νοσοκομείου, όπου και πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας, ενώ προχώρησαν στην επίδοση αιτημάτων στη διοίκηση του νοσοκομείου ζητώντας την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
Η ατμόσφαιρα ήταν έντονα φορτισμένη, με τους συμμετέχοντες να κρατούν πλακάτ και να φωνάζουν συνθήματα υπέρ των δικαιωμάτων τους. Όπως σημείωναν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, το νομοσχέδιο δεν αφορά μόνο τον ιδιωτικό τομέα, αλλά θέτει σε κίνδυνο και τα εργασιακά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς προβλέπει πλήρη ευελιξία, κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων και αύξηση των ωρών εργασίας χωρίς αντίστοιχη αμοιβή.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις των συνδικαλιστών, η συμμετοχή στην κινητοποίηση δικαιολογήθηκε από πολλούς λόγους:
· Η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα τελικά επηρεάζει και τους δημοσίους υπαλλήλους.
· Οι οικογένειες των εργαζομένων περιλαμβάνουν συχνά μέλη που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα υπό επισφαλείς συνθήκες.
· Πολλοί εργαζόμενοι του νοσοκομείου εργάζονταν μέσω εργολάβων ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, γεγονός που καθιστούσε τη θέση τους αβέβαιη.
· Στην Υγεία, οι υπερωρίες και οι εφημερίες είχαν μετατραπεί σε μόνιμο μηχανισμό κάλυψης ελλείψεων προσωπικού, παρά τον αρχικό «έκτακτο» χαρακτήρα τους.
· Οι χαμηλοί μισθοί δυσχέραιναν την καθημερινή ζωή των οικογενειών, δημιουργώντας σοβαρές οικονομικές πιέσεις.
Οι ίδιοι τόνισαν ότι η συμμετοχή τους στην κινητοποίηση είχε και συμβολικό χαρακτήρα, καθώς ήθελαν να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση ότι δεν θα δεχθούν μέτρα που περιορίζουν τα εργασιακά δικαιώματα.
Αιτήματα και διεκδικήσεις
Κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας, οι δημόσιοι υπάλληλοι επανέλαβαν τα βασικά αιτήματά τους:
· Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου για τη 13ωρη εργασία και την πλήρη ευελιξία.
· Σταθερή εργασία με 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο για όλους.
· Αυξήσεις μισθών κατά 20% και επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.
· Αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ, με επιπλέον 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.
· Μέτρα κατά της ακρίβειας και της φοροληστείας.
· Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μετατροπή των συμβάσεων των συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου.
· Επένδυση σε δημόσιες υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας, αντί για εξοπλιστικά προγράμματα πολέμου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση που εξέδωσε το Σωματείο Εργαζομέων του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου:
Απαιτούμε την απόσυρση του αντεργατικού εκτρώματος, που η έμπνευση και συγγραφή του ανήκει ξεκάθαρα στους εργοδοτικούς συνδέσμους, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η αύξηση των κερδών τους. Η δουλειά ήλιο με ήλιο και μάλιστα σε συνθήκες πολεμικής οικονομίας, δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Μας αφορά όλους.
Όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία 15 χρόνια, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τρία μνημόνια και εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους, υλοποιώντας τις οδηγίες της ΕΕ. Με αποφάσεις των κυβερνήσεων επιλέγεται το ύψος των μισθών μας, καταργούνται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συλλογικές Συμβάσεις, επιβάλλονται οι απλήρωτες υπερωρίες, καταργείται η Κυριακή – αργία. Βαφτίζουν σύγχρονο, επίκαιρο και επωφελές για τους εργαζόμενους να δουλεύουν 13 ώρες την ημέρα, με πλήρη ευελιξία!
Απέναντι στην συνήθη κυβερνητική προσπάθεια να συκοφαντήσει τους αγώνες των δημοσίων υπαλλήλων, αναρωτώμενη γιατί αντιδρούμε σε νομοσχέδιο που έχει πεδίο εφαρμογής τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, απαντάμε:
- Γιατί κάθε επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα αποτέλεσαν προπομπό για αντίστοιχη επίθεση στα δικά μας δικαιώματα. Αργά ή γρήγορα θα επεκταθούν και στο Δημόσιο, είτε θεσμικά είτε μέσα από άτυπες πρακτικές.
- Γιατί οι οικογένειές μας, δεν αποτελούνται μόνο από δημοσίους υπαλλήλους. Κανείς δεν μπορεί να είναι αδιάφορος όταν αναγκάζονται να εργάζονται σαν σκλάβοι τα παιδιά μας, τα αδέρφια ή οι σύντροφοί μας στη ζωή.
- Γιατί είναι χιλιάδες οι συνάδελφοί μας που εργάζονται μέσω «εργολάβων» στις υπηρεσίες που δουλεύουμε.
- Γιατί είναι δεκάδες χιλιάδες οι συνάδελφοί μας που εργάζονται με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης και φεύγοντας από το δημόσιο, θα δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα.
- Γιατί έχει εκτοξευτεί ο αριθμός των αιτήσεων συναδέλφων μας στα υπηρεσιακά συμβούλια για να τους επιτραπεί να κάνουν δεύτερη δουλειά, αδυνατώντας να ζήσουν με τους ντροπιαστικούς μισθούς που δίνονται.
- Γιατί ήδη σε μια σειρά κλάδους του Δημοσίου, η υπερωριακή εργασία μπορεί να επιβάλλεται υποχρεωτικά – όπως στην υγεία, όπου οι υπερωρίες και οι εφημερίες έχουν μετατραπεί σε πάγιο μηχανισμό κάλυψης ελλείψεων, παρά τον δήθεν έκτακτο χαρακτήρα τους.
- Γιατί η ίδια πολιτική που φέρνει το 13ωρο και την πλήρη ευελιξία στην εργασία, μας κάνει κι εμάς να «φυτοζωούμε». Μας κάνει να ντρεπόμαστε που τις μισές μέρες του μήνα δεν έχουμε χρήματα αν και η ντροπή ανήκει εξολοκλήρου σε όλες τις κυβερνήσεις που μας έφτασαν ως εδώ.
Να αποσύρει τώρα η κυβέρνηση το αντεργατικό τερατούργημα της 13ωρης δουλειάς και της ευελιξίας που κατέθεσε για ψήφιση!
Σταθερή δουλειά με δικαιώματα, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο για όλους!
- Αυξήσεις 20% στους μισθούς μας – Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
- Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.
- Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.
- Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και στη φοροληστεία.
- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μετατροπή των συμβάσεων των συναδέλφων μας συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου.
- Λεφτά για Υγεία, Παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία.
Οι εργαζόμενοι δήλωσαν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τους αγώνες τους, επισημαίνοντας ότι οι διεκδικήσεις τους αφορούν το σύνολο των δημοσίων και ιδιωτικών εργαζομένων, καθώς και την αξιοπρεπή διαβίωση των οικογενειών τους.
Η συγκεκριμένη κινητοποίηση εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο απεργιών και διαμαρτυριών που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια από τους δημόσιους υπαλλήλους, ιδιαίτερα στον τομέα της Υγείας, όπου η έλλειψη προσωπικού και η συνεχιζόμενη πίεση στις υπηρεσίες έχουν οδηγήσει σε έντονη δυσαρέσκεια.
Όπως ανέφεραν εκπρόσωποι των εργαζομένων, οι πρόσφατες προσπάθειες των κυβερνήσεων να αυξήσουν το ωράριο εργασίας χωρίς αντίστοιχες αμοιβές και δικαιώματα, επαναφέρουν παλαιές αντεργατικές πολιτικές και υπονομεύουν τη σταθερότητα των δημόσιων υπηρεσιών.
