Στο «στόχαστρο» της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας οι προμήθειες Δήμων και ΔΕΥΑ

Έρευνα για διαγωνισμούς ψηφιακών υδρομετρητών – Εμπλοκή Περιφερειών λόγω ΕΣΠΑ

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία φαίνεται ότι έχει στρέψει το βλέμμα της στην Αυτοδιοίκηση, με έρευνες που αφορούν διαγωνισμούς προμήθειας ψηφιακών υδρομετρητών σε Δήμους και Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ). Το θέμα αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς, η διαφορά ανάμεσα στην τιμή αγοράς και την τιμή προμήθειας σε ορισμένους Δήμους φτάνει έως και τα 8-10 φορές: υδρομετρητές αξίας 30-35 ευρώ αγοράζονταν έναντι 250-300 ευρώ.

Η έκταση της έρευνας
Η έρευνα αφορά, όπως φαίνεται, όχι μόνο τις Δημοτικές Αρχές και τις ΔΕΥΑ, αλλά και τις Περιφέρειες, καθώς οι διαγωνισμοί χρηματοδοτούνταν από το ΕΣΠΑ. Η εμπλοκή των Περιφερειών προκύπτει από τον ρόλο τους στη διαχείριση και εποπτεία των κοινοτικών κονδυλίων, γεγονός που καθιστά το πεδίο της έρευνας ευρύτερο και πιο σύνθετο.

Αντιδράσεις θεσμικών φορέων
Τα κορυφαία θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης, η ΕΝΠΕ (Ένωση Περιφερειών Ελλάδας) και η ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας), φέρεται να έχουν γνώση του θέματος. Ωστόσο, παραμένει ασαφές αν έχει υπάρξει επίσημη ενημέρωση για τη διεξαγωγή των ερευνών, το εύρος τους και τα συγκεκριμένα ζητήματα που εξετάζονται.

Ορισμένα από τα ερωτήματα που τίθενται είναι:
Θα ζητήσουν οι ΕΝΠΕ και ΚΕΔΕ επίσημη ενημέρωση από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία;
Θα ενημερωθεί επίσημα το κοινό για το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της έρευνας;
Ποιες ενέργειες θα αναλάβουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης;
Πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις

Η υπόθεση έχει σοβαρές πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις.
Αν αποδειχθούν παραβάσεις ή κακοδιαχείριση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, η υπόθεση μπορεί να οδηγήσει σε κυρώσεις, αναδρομικές επιστροφές κονδυλίων ή ακόμα και ποινικές ευθύνες για εμπλεκόμενους φορείς. Παράλληλα, η διαχείριση των προμηθειών επηρεάζει και τη δημόσια εικόνα των Δήμων και των ΔΕΥΑ, καθώς η μεγάλη διαφορά τιμής εγείρει ερωτήματα για διαφάνεια και διαχείριση δημόσιου χρήματος.

Η υπόθεση αναδεικνύει ταυτόχρονα δύο κρίσιμα ζητήματα:Διαφάνεια και διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων:
Οι διαγωνισμοί που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ υπόκεινται σε αυστηρούς κανόνες. Αποκαλύψεις για υπερτιμολογήσεις ή αδιαφανείς διαδικασίες θέτουν σε κίνδυνο την αξιοπιστία των Δήμων και των Περιφερειών.
Συντονισμός με θεσμικούς φορείς: Η ΕΝΠΕ και η ΚΕΔΕ καλούνται να παίξουν καθοριστικό ρόλο, συντονίζοντας τους φορείς-μέλη τους για την πλήρη διαλεύκανση και την τήρηση των διαδικασιών, καθώς και για την ενημέρωση του κοινού, ώστε να διαφυλαχθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στη διαχείριση δημόσιου χρήματος.

Η εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στην Αυτοδιοίκηση δείχνει ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο επεκτείνονται σε κρίσιμους τομείς διαχείρισης δημόσιου χρήματος, ειδικά όταν υπάρχουν στοιχεία υπερτιμολογήσεων ή πιθανής κακοδιαχείρισης. Η πλήρης διαλεύκανση των διαγωνισμών προμηθειών υδρομετρητών αποτελεί δοκιμασία διαφάνειας για Δήμους, ΔΕΥΑ και Περιφέρειες και θέτει σε προτεραιότητα τη συνεργασία με τις ευρωπαϊκές αρχές και την ενημέρωση της κοινωνίας.

Ολόκληρο το σχετικό δημοσίευμα είναι το ακόλουθο:
« Νέο σκάνδαλο στο μικροσκόπιο
Το καινούργιο σκάνδαλο που ανατέλλει (για την ακρίβεια, σκάει) στην αυλή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μετά τα άκρως αλμυρά (λύσσα…) «σπιτάκια» και τις «γωνιές» της ανακύκλωσης, φέρει τον τίτλο «υδρόμετρα»! Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, που, απ΄ ό,τι φαίνεται, δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει, παρά να ασχολείται μαζί μας, έχει ανοίξει φάκελο για τα «υδρόμετρα», και δη τα «ψηφιακά υδρόμετρα», τα οποία εγκαθιστούν διάφοροι δήμοι και κοινοτικά διαμερίσματα της χώρας, προκειμένου να λαμβάνουν ηλεκτρονικά τα δεδομένα της κατανάλωσης νερού από τους δημότες / κατοίκους των περιοχών τους. Ως εδώ καλά, και πρόβλημα κανένα. Ισα ίσα, που η ηλεκτρονική καταγραφή, μέσω της ψηφιακής μετάδοσης των δεδομένων της κατανάλωσης νερού ενός σπιτιού ή μιας επιχείρησης, δίνει τη δυνατότητα να ελέγχεται κεντρικά η κατανάλωση και να διαπιστώνεται άμεσα εάν υπάρχουν υπερκαταναλώσεις, άρα και διαρροές στο σύστημα υδροδότησης.
Επ’ αυτών δεν έχει, και δεν θα μπορούσε να έχει, πρόβλημα και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία που συνήθως διερευνά περιπτώσεις κατασπατάλησης κοινοτικών πόρων.

Πάρτι με τα «ψηφιακά υδρόμετρα»
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το «ψητό» στην υπόθεση αυτή. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία διαπίστωσε ότι το έργο «ψηφιακά υδρόμετρα» σε δήμους και κοινότητες στην Ελλάδα έδωσε την ευκαιρία να βγει στη γύρα το τέρας της αισχροκέρδειας, το οποίο από κοινού με το τέρας της διαφθοράς φαίνεται πως κατασπάραξαν πιστώσεις από το ΕΣΠΑ. Τα λεφτά του ΕΣΠΑ ήταν αυτό που συγκίνησε βαθύτατα, σου λέει, την κυρία Λάουρα Κοβέσι, η οποία διέταξε έρευνα. Και τι διαπίστωσε (μου λένε) από τα πρώτα κιόλας στάδια της έρευνας; Οτι δήμοι και κοινότητες προμηθεύονταν «ψηφιακούς υδρομετρητές» έως και… 10 φορές πάνω από την πραγματική, αγοραία, αξία τους!!!

Διότι στην αγορά ένας τέτοιος μετρητής, και μάλιστα καλής ποιότητας, κοστίζει 30-35 ευρώ, αλλά εξαιτίας των δύο τεράτων που προανέφερα το κόστος για τους δήμους «ανέβαινε», με ταχύτητες πυραύλου, στα… 250 ή και τα 300 ευρώ!!
«Λεφτά υπήρχαν» μέσω ΕΣΠΑ, ο λόγος σοβαρός, ο στόχος ιερός (την εποχή της λειψυδρίας διανύουμε άλλωστε), οπότε όλα ήταν πιο χαλαρά. Οι απευθείας αναθέσεις για την προμήθεια των υδρομετρητών πήγαιναν κι έρχονταν (και συνεχίζουν, πρέπει να σας πω), έλεγχος κανένας (οι συμβάσεις αυτού του είδους βρίσκονται κάτω από τα ραντάρ του Ελεγκτικού Συνεδρίου), οπότε μιλάμε για πάρτι κανονικό!

Αναπάντητα ερωτήματα
Και πανελλαδικό, μου ανέφερε η πηγή μου, η οποία επίσης έχει εκπλαγεί με την έκταση του σκανδάλου. Υπολογίζεται ότι η υπόθεση αφορά περίπου τους μισούς δήμους της χώρας και το προς διερεύνηση (οικονομικό) «αντικείμενο» είναι, επί του παρόντος, αδύνατον να υπολογιστεί!
Κατά την πηγή μου, εκτείνεται ίσως σε πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ!!!
Στη λογική απορία που εξέφρασα, για το πώς μια τέτοια υπόθεση διέλαθε την προσοχή της κυβέρνησης, η απάντηση που έλαβα είναι ότι η κεντρική κυβέρνηση δεν συνυπογράφει για απευθείας αναθέσεις μικρών προμηθειών των δήμων, για ποσά 30.000-40.000 ευρώ, ας πούμε. Ούτε και μπορεί να ελέγξει αν με τη μέθοδο αυτή έγιναν τρεις ή πέντε προμήθειες του ίδιου προϊόντος, εν προκειμένω του «ψηφιακού υδρομέτρου», σταδιακά και σε ένα βάθος χρόνου, από έναν δήμο.
Εγώ να το δεχτώ αυτό, αλλά η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δεν ξέρω τι θα πει εν προκειμένω. Ακόμη κι αν συμβαίνει – να μη λαμβάνουν γνώση οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς –, δεν πρέπει να ξέρουν; Ή, αν δεν ξέρουν, δεν τους προξενεί έκπληξη που ένας δήμος προχωρεί σε διαδοχικές προμήθειες «ψηφιακών υδρομέτρων», και μάλιστα σε τόσο υψηλές τιμές; Ενός λεπτού έρευνα στο Διαδίκτυο θα αποκάλυπτε αυτό που διαπίστωσα κι εγώ. 30-35 ευρώ η τιμή του υδρομετρητή. Δεν απόρησε κανείς για το πώς γίνεται να χρεώνεται 250 και 300 ευρώ;
(Νομίζω ότι θα λυθούν οι απορίες μας όταν ολοκληρωθεί η έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας…)».