Ενώ ο Ιούλιος φτάνει ήδη στη μέση του, το Υπουργείο Υγείας ανακοινώνει εκτάκτως περιορισμένα μέτρα για την καταπολέμηση των κουνουπιών στον Έβρο. Οι τοπικές κοινωνίες, εξουθενωμένες από την ετήσια ταλαιπωρία και τις συνέπειες στην υγεία, βλέπουν για ακόμη μια φορά το κράτος να κινείται με καθυστέρηση και να αγνοεί τις πραγματικές ανάγκες της περιφέρειας.
Η απόφαση, που καλύπτει μόνο ένα μικρό μέρος της περιοχής και για μόλις δεκαπέντε ημέρες, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα και τη σοβαρότητα της αντιμετώπισης.
Η απόφαση του Υπουργείου Υγείας, η οποία δημοσιοποιήθηκε στις 15 Ιουλίου 2025, προβλέπει την παροχή άδειας για ακμαιοκτονίες (ψεκασμοί για ενήλικα κουνούπια) από εδάφους ή αέρος, μόνο σε περιοχές του Έβρου που βρίσκονται έως 15 χιλιόμετρα από τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Το μέτρο θα διαρκέσει μόλις 15 ημέρες, έως το τέλος του μήνα, γεγονός που περιορίζει σημαντικά τόσο τη γεωγραφική όσο και τη χρονική αποτελεσματικότητα της δράσης.
Η επιλογή να εξαιρεθούν μεγάλες περιοχές του Έβρου, όπου επίσης υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τα κουνούπια, δημιουργεί μια αίσθηση αδικίας και εγκατάλειψης. Παράλληλα, η αναφορά σε «προληπτική βάση» δημιουργεί απορία, καθώς η εξάπλωση των κουνουπιών έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια της πρόληψης, επηρεάζοντας δραστικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων και των επισκεπτών.
Μια εικόνα εγκατάλειψης και χρονίων προβλημάτων
Το πρόβλημα με τα κουνούπια στον Έβρο δεν είναι καινούριο. Χρόνια τώρα, οι κάτοικοι της περιοχής διαμαρτύρονται για την έντονη παρουσία τους, που συχνά συνδέεται με την εξάπλωση ασθενειών, τη μείωση της τουριστικής κίνησης και την υποβάθμιση της καθημερινής ζωής.
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται από τοπικούς φορείς, η Πολιτεία εξακολουθεί να αδυνατεί να δώσει μια συστηματική και αποτελεσματική λύση. Το ζήτημα των κουνουπιών έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά άλλων προβλημάτων που πλήττουν διαχρονικά την περιοχή: πλημμύρες, λειψυδρία, ζωονόσοι, υποδομές σε παρακμή και αίσθηση απομόνωσης από τον κρατικό μηχανισμό. Παρά την τεχνολογική πρόοδο και τις επιστημονικές δυνατότητες, η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης παραμένει σε δεύτερη μοίρα.
Αντίδραση μερικής ικανοποίησης
Μια ακόμη ένδειξη της αποσπασματικής αντιμετώπισης είναι η απόφαση για μία μόνο εφαρμογή ακμαιοκτονίας στον Δήμο Νέστου της Καβάλας, έπειτα από τοπικές διαμαρτυρίες. Αν και θετικό βήμα, η μεμονωμένη παρέμβαση αποδεικνύει πως η πίεση της κοινωνίας μπορεί να αποφέρει κάποια ανταπόκριση, όμως το πλαίσιο εξακολουθεί να είναι ανεπαρκές και πρόχειρο.
Το πρόβλημα των κουνουπιών δεν είναι συγκυριακό. Χρειάζεται μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, επιστημονική τεκμηρίωση και τακτική εφαρμογή ολοκληρωμένων προγραμμάτων διαχείρισης. Αντί αυτού, οι έκτακτες και αποσπασματικές αποφάσεις, που λαμβάνονται υπό το βάρος της κοινωνικής πίεσης και όταν το πρόβλημα έχει ήδη κορυφωθεί, δεν μπορούν να θεωρηθούν λύση. Η περίπτωση του Έβρου είναι ενδεικτική της γενικότερης αδυναμίας της κεντρικής διοίκησης να προσεγγίσει σοβαρά τις ανάγκες της ελληνικής περιφέρειας.
Παντίδου Ελένη
